Naon Pangna Urang Milih Islam

Drs.H. Bahrul Hayat, M.A. 

(Ketua Umum Déwan Da’wah Jabar)

TIANTAWIS anu ngadorong naon pangna urang milih Islam, kanyataan jaman kiwari, di wewengkon Éropah jeung Amérika, nuju euyeub ku masalah pangobatan nu disebut Tibbun Nabawi, pangobatan kalana. Ku jalma-jalma anu palinter, sunnah anu janten kabiasaan Nabi anu aya pakaitna sareng kaséhatan éta diguar kalawan jero dugi ka bubuk leutikna. Diantawisna, upami ku urang diperhatoskeun Kangjeng Rosul nalika calik tara sila. Calikna Rosulullóh téh saperti anu tahiyat awal, mung tara dilipetkeun margi sanés nuju sholat, dugi ka imbitna numpang sadayana kana dua dampal sampéanna, kitu kabiasan Kangjeng Rosul dina nalika calik, béda jeung urang Sunda, andekak sila, pon kitu deui ibu-ibuna émok cabok, aya sila tutug jeung anu séjénna deui. Tah Kangjeng Nabi mah calikna téh saperti nuju tahiyat awal mung dampal sampéanna henteu ditikelkeun wungkul. Ieu téh ku batur mah ditalungtik kalawan jero, anu tétéla ieu téh utamana pikeun ibu-ibu mah kacida pisan pentingna.

 Cobi geura perhatoskeun kabiasaan calikna Rosul téh diantarana:

Kahiji, bakal ngaleungitkeun kasakit ambéyen, kusabab otot-otot anus bakal kuat. Pon kitu deui keur ibu-ibu anu calikna sapapaosna kitu, éta bakal nguatkeun palawangan, ‘kencengna’ palawangan téh penting, geus puguh keur anu boga salaki mah. Tapi anu langkung pentingna deui mah dina nalika ngajuru, palawangan anu tarik téh bakal babari ngaluarkeun orok, sawangsulna lamun teu tarik mah bakal hésé dina nalika ngajuru.

Kadua, ku calik anu saperti kitu, éta bakal nguatkeun tulang tonggong, sabab henteu bongkok, bakal angger ajeg ka luhur. Dina nalika umur geus 70 ka luhur ogé tulang tonggong téh bakal angger ajeg, moal condong ka hareup atawa cuet ka hareup. Ieu téh nurutkeun pamanggihna para ahli kaséhatan ti Barat.

Katilu, calik anu saperti kitu, upama dihubungkeun jeung barangtuang. Kusabab kadut urang mah sipatna téh ajeg atawa pertikal, nya geus pasti bakal ngalancarkeun kadaharan. Éta anu kahiji anu ditalungtik ku maranéhna téh.

Anu kaduana Kangjeng Rosul ogé ngadawuh, upama maranéh dahar poma ulah wareg teuing, sapertilu keur dahareun, sapertiluna deui keur nginum jeung sapertiluna deui keur ngambekan, ulah nepi ka kieu, dua pertilu keur dahar, sapertilu keur nginum, ari keur ngambekan. Tétéla tuangna anu dibiasakeun ku Kangjeng Rosul téh bakal ngalancarkeun usus dua belas jari jeung bakal ngalancarkeun pencernaan katut BAB alias Buang Air Besar. Sabab lamun barang tuang henteu dihubungkeun sareng conto Rosulullóh SAW, sunnah Kangjeng Rosul, éta bakal ngabalukarkeun héséna BAB, sabab katuangan anu dipepekkeun ku alatan loba teuing saperti dua pertilu, atawa opat perlima ari caina ukur dua nepi ka tilu regot. Geus tangtu cai anu ukur dua nepi ka tilu regot téh moal bisa ‘mencerna’ kana katuangan anu di giling ku usus dua belas jari anu aya dina awak urang, sabab kurang téa. Naon pangna Kangjeng Rosul nyebatkeun yén nginum téh kudu sapertilu, tétéla éta saimbang jeung katuangan anu dituang ku urang anu jumlahna sapertilu téa. Nepi ka dina pencernaan babari, atuh nalika digiling dina usus dua belas jadi ogé babari pisan, margi caina cekap nepi ka bubuang ogé lancar.

Ari urang mah, dahar téh apan satungtung beuteung acan saperti irung mah bakal terus didedetan nepi ka beuteung téh nampuyak.

Bandungan deui pidawuh Rosul anu sanésna, nyaéta dina nalika ngaleueut téh ulah ngaleklek tapi kedah saregot-saregot. Tétéla kabuktosan, yén ngaleueut anu ngaleklek téh henteu diserap ku awak, sawangsulna nginum anu saregot-saregot mah diserap ku awak sakabéhna.

Lamun urang sok ngabiasakeun nginum bari ngaleklek, nya bisa baé awak téh badag tapi ngagebog, sabab cai henteu kaserep ku awak. Kusabab cai henteu kaserep, antukna getih ogé ngocor dina jero awak ogé rada seuseut jeung pered kulantaran henteu aya anu ngadorongna nyaéta serapan cai téa.

Jadi ka pamiarsa  hayu urang biasakeun ku urang sadaya kabiasaan-kabiasaan ngaleueutna kangjeng Nabi, saregot lirén, saregot lirén, saregot lirén tah kitu carana kangjeng Rosul dina ngaleueut. ***